Realizujemy zamówienia gdzie należy podkreślić indywidualny charakter nowej lub istniejącej już Kliniki Medycznej czy Salonu Piękności. Odzież medyczna i odzież kosmetyczna oferowana przez naszą firmę wykonana jest z najlepszych dostępnych materiałów. Oferowana przez nas odzież lekarska dostępna jest w różnych kolorach i wzorach.

Smith. Florence Nightingale (ur. 12 maja 1820 we Florencji, zm. 13 sierpnia 1910 w Londynie) – angielska pielęgniarka, statystyczka, działaczka społeczna i publicystka. Była zwana „Damą z lampą” ( ang. The Lady with the Lamp ). Jest uważana za twórczynię nowoczesnego pielęgniarstwa.

Pielęgniarki pracujące na oddziałach chirurgicznym i dziecięcym olkuskiego „Nowego Szpitala” otrzymały nowe stroje oddziale dziecięcym pracuje 12 pań pielęgniarek. Na zdjęciu od prawej: oddziałowa Alina Pacia, Bożena Kulig, Zofia Gilewska (dietetyczka) i Grażyna Banyś. Fot. arch. NZOZ „Nowy Szpital”. OLKUSZ- Piękne wdzianka utrzymane w biało - zielonej tonacji prezentują się gustownie. Są opatrzone w nowe logo spółki. Opinie pań pielęgniarek o nowych strojach są jednoznaczne: ubrania są dobrze skrojone, wygodne i uszyte z dobrej jakości materiałów. Takie wzory strojów obowiązują we wszystkich szpitalach naszej grupy. – mówi Jadwiga Pięta z olkuskiego „Nowego Szpitala”. Na razie nowe stroje otrzymało 17 pielęgniarek z oddziału chirurgicznego oraz 12 pielęgniarek z oddziału dziecięcego. O ile góra stroju jest jednolita kolorystycznie, o tyle panie mogą wybierać, czy założyć białe, bądź zielone spodnie lub spódniczki. Panie pracujące w kolejnych oddziałach olkuskiego szpitala będą w najbliższych tygodniach sukcesywnie otrzymywać nowe stroje. Nowy strój nie przewiduje jednolitego nakrycia oddziale chirurgicznym, gdzie jest zatrudnionych 17 pielęgniarek, zastaliśmy pięć dyżurujących pań. Na zdjęciu od prawej: Maria Trzcionkowska, Celina Ziarnik (pielęgniarka oddziałowa), Bożena Nowak, Jolanta Pompka (pielęgniarka opatrunkowa) i Bożena 1990 roku obowiązkowym elementem ubioru służbowego pielęgniarki był biały czepek z poziomym pasem. Pielęgniarki miały czarny pasek na czepku, położne – czerwony, a dietetyczki – swoistą ciekawostkę można podać, że w ub. roku w Walii wprowadzono jednolite stroje pielęgniarek. Finansowana przez rząd wymiana strojów dla przeszło 36 tys. pielęgniarek i położnych pochłonęła 1,4 mln funtów. Kolor stroju oznacza funkcję pielęgniarki. I tak, pielęgniarka oddziałowa ma strój granatowy, pielęgniarka ze specjalizacją - ciemnoniebieski, pielęgniarka – jasnoniebieski, a położna – strojów pielęgniarek, to kolejny element zmiany wizerunku olkuskiego szpitala. Niedawno na frontowej ścianie olkuskiej lecznicy zawisł kilkumetrowej wysokości, podświetlany napis „Nowy Szpital” z logo firmy, która od stycznia ub. roku przejęła prowadzenie olkuskiego szpitala.(SYP)

Radosław Majdan, były bramkarz reprezentacji Polski, doznał kontuzji nogi i został zabrany karetką do szpitala. Mąż Małgorzaty Rozenek czeka na diagnozę lekarzy Zacznij pakować się na mniej więcej dwa tygodnie przed wyznaczoną datą porodu, aby mieć pewność, że będziesz gotowa na przyjście maluszka na świat. Oto kilka sugestii dotyczących tego, co powinnaś zabrać ze dla mamy do szpitala (poród)Gotowość do porodu obejmuje przygotowanie się na oczekiwanie na rozwiązanie oraz organizację kilku ważnych dokumentów:dokumenty szpitalne, dowód tożsamości i karta ubezpieczenia zdrowotnego. Przygotuj kopie swojej dokumentacji medycznej, aby lekarze mogli łatwo przejrzeć Twój wywiad medyczny. Szpitale z wyprzedzeniem potrzebują dowodu tożsamości, karty ubezpieczenia zdrowotnego i dokumentów ubezpieczeniowych, więc pamiętaj, aby mieć je pod porodu (jeśli go posiadasz). Być może omówiłaś swój plan porodu z zespołem medycznym, ale wydrukowanie kilku egzemplarzy dla lekarzy i pielęgniarek ułatwi każdemu odwołanie się do jego treści na wypadek pojawienia się pytań w ostatniej Miękki szlafrok jest przydatny w czasie całego pobytu w W trakcie porodu stopy mogą i klapki. Najlepiej, aby pantofle były wygodne oraz łatwe do zakładania i zdejmowania podczas spacerowania po oddziale szpitalnym. Zapakuj też klapki pod do ust. W trakcie porodu usta mogą spierzchnąć. Balsam do ust pomoże utrzymać nawilżenie i do ciała lub olejek do masażu. Masaż podczas porodu pomaga odprężyć się niektórym kobietom. Jeśli masaż relaksuje również Ciebie, weź balsam lub olejek do torby w sprayu i gąbka. Jeśli w trakcie porodu będzie Ci gorąco, spryskanie twarzy i szyi wodą lub przetarcie czoła gąbką z chłodną wodą może okazać się bardzo poduszki. W szpitalu dostaniesz poduszki, ale mogą nie być odpowiednie dla Ciebie. Jeśli masz w domu ulubioną poduszkę, możesz ją zabrać ze rozrywka. Zapakuj kilka rzeczy, które pomogą Ci zabić czas, np. książkę, czasopisma, tablet z filmami lub pobranym serialem albo odtwarzacz na oczy i stopery do uszu. Maska na oczy i stopery do uszu mogą okazać się bardzo pomocne, kiedy chcesz odpocząć na ruchliwym i mocno oświetlonym oddziale położniczym podczas oczekiwania na poród lub w trakcie zasłużonego snu po podczas porodu ma kluczowe znaczenie, a wiele z powyższych rzeczy może pomóc Ci się trochę zrelaksować. Bądźmy jednak szczerzy. Mięciutkie skarpety i kojąca muzyka mogą nie wystarczyć! Rozwiąż poniższy quiz, aby poznać swój spersonalizowany plan radzenia sobie z bólem podczas dla mamy do szpitala (po porodzie)Podczas pobytu w szpitalu z pewnością będziesz chciała czuć się możliwie najbardziej jak w domu, pamiętaj więc o spakowaniu tych kilku niezbędnych rzeczy:Koszule nocne. Podczas pobytu w szpitalu będziesz potrzebować czegoś wygodnego do spania, a miękka, luźna koszula nocna to dobry wybór. Wybierz koszulę z zapięciem z przodu, jeśli planujesz karmić poporodowe o dużej chłonności. Szpital przekaże Ci kilka sztuk, ale na wszelki wypadek warto zapakować kilka podkładów o dużej chłonności. To normalne, że po porodzie krwawienie jest obfite. Podkłady poporodowe są bardziej miękkie i chłonne niż standardowe podpaski. Początkowo zmiana podkładów może być konieczna co godzinę lub dwie, ale w ciągu kilku dni krwawienie zacznie się Zapakuj kilka par wygodnej bielizny – wystarczająco dużej, aby można ją było nosić z podkładami toaletowe. Nie zapomnij o chusteczkach, szczotce do włosów, grzebieniu, dezodorancie, szczoteczce do zębów, paście do zębów, szamponie, odżywce, spinkach, gumkach i suszarce do włosów. Zapakuj też worek na brudne i produkty pielęgnacyjne. Jeśli makijaż jest częścią Twojej codziennej pielęgnacji, nie zapomnij o kosmetykach. Pamiętaj też, aby spakować krem nawilżający, ponieważ Twoja skóra może wydawać się bardziej sucha niż i soczewki kontaktowe (w razie potrzeby). Może się to wydawać oczywiste, ale czasami takie drobiazgi mogą umknąć Twojej uwadze podczas pakowania torby szpitalnej. Nie zapomnij o płynie do soczewek kontaktowych i etui na soczewki, jeśli ich i ładowarka. Nie zapomnij o telefonie i ładowarce, chyba że zdecydujesz się na cyfrowy detoks w tym wyjątkowym czasie. Możesz pozostać w kontakcie z bliskimi, zrobić pierwsze zdjęcia i zamieścić swoją radosną nowinę w mediach Oprócz koszuli nocnej możesz zabrać ze sobą kilka wygodnych ubrań do noszenia podczas pobytu w szpitalu. Weź dodatkowy strój, który założysz do domu. Wybierz coś luźno dopasowanego ze sznurkiem lub elastyczną i podręczniki. Być może otrzymałaś kilka przydatnych ulotek podczas zajęć w szkole rodzenia lub masz kilka książek na temat noworodków. Lekarze i pielęgniarki będą w stanie udzielić Ci wielu spersonalizowanych wskazówek, ale wszystkie materiały mogą okazać się przydatne, gdy będziesz już mieć swojego maluszka w i napoje. Poród może być bardzo długi, więc warto rozważyć spakowanie przekąsek i napojów. Porozmawiaj jednak ze swoim zespołem medycznym i zapytaj, czy możesz jeść lub pić w trakcie porodu. Rozważ również zapakowanie ulubionych przekąsek do zjedzenia po porodzie, ponieważ podczas pobytu w szpitalu możesz mieć ochotę na coś na poprawę spakować dla osoby towarzyszącej przy porodzieJesteś osobą towarzyszącą przy porodzie, warto więc spakować również kilka rzeczy, które przydadzą się Tobie na czas wspierania przyszłej mamy w szpitalu:Przekąski i woda. Podczas porodu nawet osoba towarzysząca może poczuć pragnienie. Rozważ zapakowanie kilku przekąsek i wody, a także drobnych do szpitalnych automatów aparat i/lub kamera wideo, a także ładowarki i baterie. Nie zapomnij o telefonie, aby pozostać w kontakcie z bliskimi i zapewnić sobie rozrywkę w wolnej chwili. Aparat przyda się, aby uwiecznić kilka radosnych chwil. (Upewnij się, że na karcie pamięci urządzenia jest dużo wolnego miejsca).Ubrania. Poród to nieprzewidywalny proces, więc dodatkowe ubranie jest zawsze dobrym pomysłem. Nigdy nie wiadomo, jak długo potrwa pobyt w toaletowe. Po długim porodzie możesz chcieć odświeżyć się pod prysznicem. Większość szpitali na to pozwala, ale lepiej wcześniej to okulary lub zapasowe soczewki kontaktowe. To może być długi dzień, więc warto mieć przy sobie zapasowe okulary lub poduszka. Odpoczynek w wolnej chwili może okazać się Czym się zająć: Książki, tablet i odtwarzacz muzyki to dobry do szpitala dla noworodka - Co spakować dla Twojego dzieckaTa lista akcesoriów przyda się, gdy noworodek przyjdzie na świat:Body. Polityka szpitali może różnić się w kwestii tego, w co można ubierać noworodki, dlatego skonsultuj się z lekarzem i zapytaj, co spakować. Konieczne może być zaopatrzenie się w kilka akcesoriów i ubrań oprócz tych, które daje szpital. Pamiętaj, że w przypadku body dobrym pomysłem jest wybór tych z zapięciem z i buciki. Noworodki mogą łatwo zmarznąć, więc na wszelki wypadek weź kilka par skarpetek i butów. Nawet podczas kontaktu „skóra do skóry” noworodek może mieć założoną czapeczkę i do owijania noworodka. Szpital prawdopodobnie przekaże Ci kocyki, ale zawsze dobrze jest mieć pod ręką własny kocyk podczas kontaktu „skóra do skóry”. Kocyk zapewni też dziecku ciepło w drodze do do domu. Weź pod uwagę warunki pogodowe: Body, buciki i czapeczka mogą sprawdzić się podczas cieplejszych miesięcy, ale zimą spakuj też mitenki i kurtkę lub samochodowy. Tego oczywiście nie zapakujesz do torby szpitalnej — ale pamiętaj, że w samochodzie należy zamontować odpowiedni fotelik, mniej więcej równocześnie z pakowaniem torby dla dziecka, aby wszystko było gotowe do wyjazdu do szpitala. rozpoznawanie przez pielęgniarki szkodliwych czynników w szpitalu Family Medicine & Primary Care Review 2012, 14, 1 Wstęp Pielęgniarstwo jest profesją o szczególnym cha-rakterze i niepospolitej misji [1]. Przedstawiciele tego zawodu wykonują pracę wymagającą od nich umiejętności radzenia sobie z wieloma problema- Studiujesz pielęgniarstwo i niedługo zaczniesz praktyki w szpitalu? A może z niecierpliwością oczekujesz pierwszego dnia pracy zawodowej? Zanim przekroczysz próg szpitalnego oddziału, koniecznie musisz zaopatrzyć się w odpowiednią odzież ochronną. Jaką warto wybrać? Tego dowiesz się, czytając dalszą część naszego poradnika. Strój dla pielęgniarki – wygodny i funkcjonalny Jako pielęgniarka musisz być gotowa na wiele wyzwań, które spotkają Cię w pracy w szpitalu lub przychodni. Ratowanie ludzkiego życia to zajęcie trudne i wymagające wielu poświęceń. Aby zawsze móc działać sprawnie i bez zawahania, będziesz potrzebować odpowiedniego stroju do pracy. Czym powinna charakteryzować się odzież pielęgniarki? Przede wszystkim musi być wygodna. Pielęgniarski fartuch nie może być zbyt ciasny i przylegający, aby nie krępował ruchów. Z drugiej strony zbyt luźny uniform będzie przeszkadzał w czasie zajmowania się pacjentem. Bardzo ważny jest również materiał, z jakiego wykonana jest odzież ochronna. Najlepiej, by była zrobiona z przewiewnych materiałów wysokiej jakości. Muszą być one odporne na działanie środków dezynfekcyjnych i środków piorących. Strój dla pielęgniarki – a co z estetyką? Każda kobieta uwielbia podkreślać swój unikalny styl i charakter za pomocą odzieży, która wpasowuje się w jej gusta. To samo tyczy się także pielęgniarki, która zmuszona jest zakładać do pracy specjalny strój ochronny. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, aby był on również estetyczny. Coraz więcej pielęgniarek decyduje się obecnie na zakup kolorowych, wzorzystych strojów, które podkreślają ich figurę, zamiast zwykłych, białych fartuchów. Dzięki nim nawet w pracy możesz poczuć się pięknie i kobieco, co z pewnością doda Ci pewności siebie w każdej chwili. Spodnie, spódnica, a może tunika? Który strój ochronny sprawdzi się najlepiej? Tak naprawdę wszystko zależy od Ciebie. Jeśli na co dzień lubisz ubierać się na sportowo, do pracy również załóż spodnie. Do kompletu wybierz pasującą kolorem bluzę medyczną lub damski żakiet, które znajdziesz w ofercie e-sklepu: Jeżeli jesteś zwolenniczką bardziej kobiecych fasonów, to nic nie stoi na przeszkodzie, abyś zdecydowała się na uniform w formie sukienki, tuniki lub spódnicy. Wszystko zależy wyłącznie od Twojego gustu! Pamiętaj, że najważniejszym jest, byś czuła się w swoim stroju zarówno pięknie, jak i wygodnie. W takim połączeniu będziesz gotowa sprostać wszystkim stojącym przed Tobą wyzwaniom.

Praca pielęgniarki w szpitalu – to nie tak, jak w serialach. 22 listopada, 2020 przez Ewa Cieślik. Kilka dni temu, w odpowiedzi na materiał emitowany w reportażu TVN Uwaga, ukazał się w mediach społecznościowych wpis Pani pielęgniarki pracującej w szpitalu przy ul. Szwajcarskiej w Poznaniu. Dziś my publikujemy tę wypowiedź, by

Była trzecia nad ranem. Przywiozło ich z jednego domu pomocy społecznej z centrum Krakowa osiem karetek. Wyrwani ze snu, półprzytomni, z trudem łapiący oddech. Niektórzy weszli do izby przyjęć na własnych nogach. – Nigdy nie zapomnę twarzy tych biednych seniorów – wzdycha Barbara Szewczyk, pielęgniarka z 28-letnią praktyką. – To w ogóle nie powinno było się zdarzyć, powinni zostać do końca ze swoimi opiekunami i lekarzami w swoim domu. Tam umieraliby spokojnie, wśród najbliższych. Nie mieliśmy ich gdzie położyć, na naszym oddziale wszystkie łóżka covidowe były już zajęte. Na intensywnej terapii szpilki nie dałoby się wetknąć. A większość ze staruszków miała saturację krwi na granicy życia i śmierci. To nie znaczy, że nie byli świadomi tego, co się dzieje. Płakali jak dzieci. – Gdzie ja jestem? – pytali. Chcieli do swoich łóżek, do swoich okien z paprotką, do swoich opiekunek. – Gdzie jest moja pani Zosia? – łkała jedna ze staruszek. Starszy pan powtarzał jak mantrę: – Co się stało z moją panią Kasią, ona zawsze przy mnie jest, zawsze mnie trzyma za rękę. Medycy: kosmici w goglach – My, lekarki, pielęgniarki, cały obecny personel – opowiada dalej Barbara Szewczyk – ruszyliśmy jak z bloków startowych, natychmiast zrobiło się jak w ulu. Każda sekunda się liczyła. To są dziesiątki działań w jednej chwili. Trzeba dopełnić procedur, pobrać krew do badań, zmierzyć saturację krwi, ciśnienie, podać tlen. Nie dawałyśmy rady. Osiem osób w stanie bardzo ciężkim naraz? To mogło wielu przerosnąć. A sytuacja eskalowała. Niska saturacja powoduje u pacjentów pobudzenie, rozdrażnienie. Jeden pan cały czas uciekał nam z wózka, inny próbował chodzić, wymachiwał rękami, potwornie jęczał, musiałyśmy prosić o pomoc z innych oddziałów. Pielęgniarka Barbara Szewczyk, czasem boi się nocnych dyżurów. Ludzie raczej umierają nocą Fot.: Bartosz Siedlik – Najważniejsze było – tłumaczy pielęgniarka Maria Pyrdziak – by pacjentów uspokoić, tylko przy spowolnionym oddechu można podać leki i aparat tlenowy. – Głaskaliśmy ich po twarzach, przytulaliśmy. Trochę pomogło. Ale widać, że byli przerażeni, bo przecież widzieli przed sobą jakichś kosmitów w goglach, bez twarzy, w odstraszających strojach, ludzi obcych im jak UFO, nie przymierzając. Barbara Szewczyk: – Przewoziłyśmy ich szybko, liczyły się minuty, gdzie tylko się dało, na intensywną (wreszcie udało się kogoś tam wcisnąć), na inne oddziały, na pulmonologię, gdzie słaniająca się z nóg inna lekarka na nocnym dyżurze (mająca pod opieką swoich chorych), musiała zostawić wszystko i ratować naszych pacjentów, jednego za drugim. Jeszcze nad ranem przyjechałam do niej z kolejnym panem, który nagle zaczął się potwornie dusić, miał koszmarnie niskie ciśnienie. – Pani Basiu, ja już naprawdę nie dam rady – usłyszałam od pulmonolożki. – Da pani, da – uprosiła półprzytomną lekarkę w końcu. Wszystko i tak na nic. Wyrwani z łóżek seniorzy z DPS, choć objęci leczeniem i opieką, umierali jeden za drugim. – Co w tym jest najgorsze? – zastanawia się Maria Pyrdziak. – Że gdy kładziemy człowieka pod respirator, najczęściej w fatalnym już stanie, to on nie wie, czy jak zaśnie, kiedykolwiek się obudzi. W jego oczach jest strach. I niewyobrażalna samotność. Bo przecież procedury nie pozwalają, by pożegnać się z rodziną. Przez tę samotność pacjentów pielęgniarki przepłakały niejedną noc. Barbara Szewczyk i Maria Pyrdziak to pielęgniarki zakaźniczki. Przez wiele lat zajmowały się chorobami, z którymi medycyna dziś lepiej lub gorzej sobie radzi. W mieszczącej się jeszcze w obrębie starego Krakowa Klinice Chorób Zakaźnych i Tropikalnych lekarki i pielęgniarki przyjmowały pacjentów z malarią, żółtaczką, tężcem, zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych i AIDS. Raz trafiła się pacjentka z podejrzeniem wirusa ebola. Jak się później okazało, niesłusznie. Maria Pyrdziak przez pacjentów przepłakała niejedną noc. A jest pielęgniarką z blisko 30-letnim stażem Fot.: Bartosz Siedlik Podwaliny pod leczenie – Afera była na sto fajerek – wspomina Alina Zabdyr, pielęgniarka oddziałowa z 30-letnim stażem, także do niedawna związana ze starą kliniką zakaźną i tropikalną. Przyjechali strażacy, rozstawili wokół budynku namioty, a my przeszłyśmy kolejne szkolenie z procedur przy tak groźnych zarazach. Już wtedy ubierałyśmy się w te kosmiczne stroje, dziś typowe na oddziałach covidowych. Od początku roku, gdy w Prokocimiu otwarto nowy szpital uniwersytecki (największy i najnowocześniejszy szpital w Polsce, 13 połączonych ze sobą klinik), Alina Zabdyr na Oddziale Klinicznym Chorób Zakaźnych w Prokocimiu kieruje zespołem covidowych pielęgniarek. Z dawnej kliniki przeszła do otwartego na początku roku nowego wielkiego Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie (obszar 15 boisk piłkarskich, 13 połączonych klinik) także dr hab. Monika Bociąga-Jasik, nadzorująca dziś główny oddział covidowy, uwielbiana przez kobiecą załogę ekspertka chorób zakaźnych i nauczyciel akademicki. Wraz z nią do nowego zespołu przeprowadziła się lekarka (rezydentka) Aleksandra Raczyńska. Jedno jest pewne: podwaliny pod leczenie covidowe w największym i najnowocześniejszym szpitalu w tej części Europy stworzyły kobiety. Zakaźniczki. I co teraz? Pierwszy pacjent z podejrzeniem koronawirusa pojawił się w nowym szpitalu w lutym. Przyleciał z Chin. Lekarka Aleksandra Raczyńska: – Zanim ten pan się pojawił, nasza praca na dyżurach polegała głównie na odbieraniu telefonów od Polaków, którzy stresowali się, bo właśnie wrócili samolotem z Azji. I co teraz? Kobieca załoga oddziału covidowego doskonale pamięta tego pierwszego pacjenta. Kiedy przyleciał z Chin, jego pracodawca domagał się potwierdzenia, że nie jest zakażony. – Procedury były wtedy inne. Przywożono do nas każdego z podejrzeniem koronawirusa, nawet jeśli jedynym objawem był katar – wspomina dr hab. Monika Bociąga-Jasik. Pacjent natychmiast, po zrobieniu wymazu na obecność wirusa, lądował w izolatce. Pan z Chin przesiedział w izolatce sporo, bo na początku na wyniki czekało się kilka dni. Wynik był ujemny. Sytuacja była trochę groteskowa, bo pacjent odcięty od świata o mało się nie pochorował ze złości. Chciało mu się palić, ciągle błagał, by ktoś do niego wpadł pogadać. Nawet o pogodzie. Chodził po pokoju w kółko i czasem nadużywał brzydkich wyrazów. Kiedy w końcu opuścił szpital, prawie zwariował ze szczęścia. Dla lekarki Aleksandry Raczyńskiej największym wyzwaniem na początku pandemii było: nie przegapić nikogo, kto wymaga natychmiastowej pomocy. Nie lubi swojego stroju kosmity. Gogle wielokrotnie poraniły jej twarz Fot.: Bartosz Siedlik – Mieliśmy wtedy wiele podobnych przypadków, ludzie wracali z ferii z Włoch, z Austrii, panikowali, siedzieli w izolatkach, ale wyniki były ujemne – przypomina sobie Aleksandra Raczyńska. – Prawdziwy stres zaczął się w marcu, dyżury stały się bardzo ciężkie. Nie dlatego, że były to ciężkie przypadki. Dlatego, że tak niewiele wiedzieliśmy o tej chorobie. Przychodziła osoba, która wyglądała na zdrową, a po kilku godzinach jej stan się pogarszał. Z drugiej strony pojawiał się ktoś, kto wyglądał na bardzo chorego, a jego stan szybko się poprawiał. To było dla nas wyzwanie: nie przegapić na izbie przyjęć osoby naprawdę wymagającej szybkiej, specjalistycznej pomocy. Bywało trudno, bo zdarzały się tygodnie, kiedy trzy lekarki rezydentki miały 24-godzinne dyżury co trzeci dzień. – Mój rekord w kombinezonie to sześć godzin, ale nie narzekam, bo wiem, że w szpitalach powiatowych zdarza się, że lekarze chodzą w kombinezonach cały dzień z niewielkimi przerwami – przypomina Raczyńska. – To bywa trudne, pot leje się po całym ciele, wpada nawet do butów, zalewa gogle. Na początku dostawaliśmy stroje z przypadku, ciężko było dobrać okulary, odpowiednią maskę. Pamiętam odparzenia na twarzy, poczucie, że coś mnie ściska, wręcz dusi. Gogle uciskały też głowę, bolało. W końcu przyzwyczaiłam się. Ogromny chaos Faktem jest, że pierwszy w Krakowie pacjent ze stwierdzonym koronawirusem trafił nie do Prokocimia, ale do Szpitala im. Żeromskiego. Drugi już do zakaźniczek ze Szpitala Uniwersyteckiego. – To był pan koło sześćdziesiątki, w całkiem na początku niezłej formie – opowiada dr hab. Monika Bociąga-Jasik. – Mówił: Ze mną chyba fatalnie jeszcze nie jest, nawet dobrze mi się oddycha. A aparatura szaleje, saturacja spada do 60 procent, w zasadzie pacjent powinien już być pod respiratorem. Lekarka źle wspomina pierwszą falę zakażeń. – Panował ogromny chaos. Sanepid nie dawał rady z testami, lekarze podstawowej opieki zdrowotnej nie byli wyznaczeni do zajmowania się covidowcami. Efekt był taki, że pod naszą izbą przyjęć czekały czasem tłumy po kilkaset osób. Wystarczyło kichnięcie i przychodzili do nas, by zrobić testy. Pamięta jeszcze tamten wiosenny szpitalny strach. – Wiedzieliśmy, że COVID-19 jest nieprzewidywalny, wiedzieliśmy, że to poważna epidemia, a jednak mieliśmy nadzieję, że szybko rozpoznamy właściwości wirusa, że pandemia po kilku miesiącach się wyciszy. Pamięta, jak co rano, gdy wychodziła do pracy, syn żegnał ją słowami: „Mamo, uważaj na siebie, wiesz, że jesteś nierozgarnięta”. – Trochę byłam – uśmiecha się. Niby miała już doświadczenie jako specjalista chorób zakaźnych w ubieraniu się w strój kosmity. – Ale jakoś na początku za każdym razem, gdy zdejmowałam maseczkę, ta, jakoś tak złośliwie, odwracała mi się na drugą stronę, tę zawirusowaną. To był też czas, gdy w szpitalu w Prokocimiu brakowało podstawowego sprzętu, ubiorów dla medyków. Szpital ogłosił więc publiczną akcję, poprosił zwykłych Polaków o pomoc. Dary przypłynęły wielkim strumieniem. Wiele prezentów pochodziło od przedsiębiorców, ale były też niespodzianki. Pewna para staruszków, która w ogóle już nie wychodziła z domu, przeszukała całe mieszkanie i w końcu znalazła całą paczkę jednorazowych rękawiczek! To była niewielka paczuszka, ale dla zakaźników wyjątkowa, bo tak bardzo od serca. Ekspertka przyznaje, że miewała, jak większość kobiecej załogi, momenty paniki. Do dziś żałuje, że nie przytuliła się do Darii, trzydziestodwuletniej pacjentki, której przeżycie koronawirusa wierzący mogliby rozpatrywać w kategoriach cudu. Kobiecą załogą dowodzi uwielbiana przez swoje podwładne dr hab. n. med. Monika Bociąga-Jasik. Syn przed dyżurem zawsze jej przypomina, żeby na siebie uważała, bo bywa roztargniona Fot.: Bartosz Siedlik Kochane, do roboty! Pielęgniarka oddziałowa Alina Zabdyr: – Daria przyjechała do nas w okropnym stanie. Ledwo oddychała. To wszystko było dziwne, młoda matka dwójki dzieci, z Krakowa, nigdzie nie wyjeżdżała, zaraziła się prawdopodobnie od kogoś z dalszej rodziny. Leciała nam przez ręce, wykryliśmy u niej obustronne zapalenie płuc. Rentgen wykazał mleczną szybę, tak nazywamy zmiany w płucach zapisane na zdjęciu. Raz nawet zatrzymało się u niej krążenie. Po trzech dniach musieliśmy ją przewieźć na intensywną terapię, tam w śpiączce farmakologicznej spędziła aż osiem dni. Boże, jak ta dziewczyna się bała. Że nigdy już stamtąd nie wyjdzie, osieroci dzieci. Kiedyś usiadłyśmy z koleżankami na moment w dyżurce i poryczałyśmy się. Bardzo się bałyśmy, że Daria umrze. Nie umarła. Wróciła na oddział zakaźny, a po dwóch tygodniach do domu, do dzieci. Potem napisała list dziękczynny dla kobiet, które wyrwały ją od śmierci. Nazwała je aniołami. Maria Pyrdziak: – Aniołami nie jesteśmy, zdarza nam się wrzasnąć, rzucić „mięsem”. To pomaga, daje ulgę. Największą jednak ulgę daje to, że się wspieramy. Tak po kobiecemu, czasem matczynemu. Przez resztę zakaźniczek Maria (zwana przez koleżanki Mariolką) uważana jest za bohaterkę. Szpital w stanie wojny Alina Zabdyr: – Gdy pojawili się pierwsi pacjenci z COVIDEM, prawie mdlałam ze strachu, że dziewczyny albo się szybko pochorują, albo po prostu odejdą. I wtedy do dyżurki wparowała Mariolka. Jak to nie damy rady – krzyknęła. – My? Jak nie my, to kto? Do roboty, kochane. Dałyśmy radę i jestem z tego dumna. Dumna jestem z tych, którzy nie odeszli, zostali, zrobili w nieludzkich warunkach to, co trzeba było zrobić. Pielęgniarkę Alinę Zabdyr uleczona z koronawirusa pacjentka Daria nazwała po prostu aniołem Fot.: Bartosz Siedlik Maria Pyrdziak ma to do siebie, że bierze dyżury codziennie, do szpitala przychodzi też w soboty. Charytatywnie pomaga koleżankom w wykonywaniu wymazów. Tych już od jesieni szybkich, 15-minutowych, antygenowych. Najgorzej na tych wychodzi mąż pielęgniarki. – Nauczył się gotować, czasem mi zarzuca, że zamieniłam go na starość w gosposię. Nie jestem złośliwa, nie mówię, że zupa była za słona. Tak naprawdę to taki podział obowiązków był u nas naturalny. Nie żyjemy w czasie pokoju, tylko w stanie wojny – śmieje się. I już biegnie na dyżur, na tak zwaną brudną stronę, do zarażonych. – U nas się ciągle biega – potwierdza opiekunka chorych, kiedyś salowa Maria Marcinkiewicz. Do jej zadań należy przede wszystkim higiena leżących pacjentów, wsparcie pielęgniarek, wożenie chorych po całym szpitalu na badania. Podczas jednego dziennego dyżuru przewiozła już kilku na tomografię, rentgen płuc, jeden pacjent z problemem żylnym musiał przejść zabieg angiologiczny. Do swoich pozostałych podopiecznych wracała spocona jak mysz. – Czasem czuję się jak mysz w wielkim labiryncie – żartuje. Najważniejsza, według opiekunki, jest dyscyplina i systematyczność. Większość chorych ma zapalenie płuc, trzeba ich przewrócić na brzuch, oklepywać. Ostatnio przewracała z pleców na brzuch pacjenta ważącego sto dwadzieścia kilogramów. – Mam swoje metody, to wcale nie jest trudne – zapewnia. Trzeba najpierw na macie przesunąć pacjenta na brzeg łóżka, a potem przy pomocy odpowiednich wałków powoli odwracać. Tak, bywa przemęczona. Nie, nie ma depresji. Czasem nie może spać Nie, nie śnią jej się, jak niektórym koleżankom, wszystkie elementy stroju kosmity. Czasem śni jej się, że spóźniła się do pracy, mieszają jej się dni i noce, dyżury i brak dyżurów. – To nic, jakoś to będzie. Dbam o siebie – podkreśla. Łyka witaminy, polubiła banany, jabłka i ananasy, kiedyś ich wręcz nie znosiła. Jak ma wolny dzień, wypruwa z partnerem w góry. Choć na chwilę naładować akumulatory. Zwłaszcza teraz, gdy przyszła druga, koszmarna fala zarażeń. Jeden wolny respirator Monika Bociąga-Jasik: – Teraz jest zupełnie inaczej. Jako szpital uniwersytecki staliśmy się jednostką koordynującą pracę wszystkich szpitali w Małopolsce. Co oznacza, że trafiają do nas pacjenci ciężko i bardzo ciężko chorzy. Tych z katarem już nie mamy. Z jednej strony to dobrze, ale powoli mam poczucie, że przy narastającej fali zakażeń czeka nas za chwilę „wybór Zofii”. Bo co zrobić, gdy w tym samym czasie przyjeżdżają do nas dwie osoby mocno niedotlenione, wymagające wsparcia respiratora. A my mamy tylko jedno wolne stanowisko respiratorowe. Łóżka wszystkie zajęte. Od początku listopada jesteśmy w stanie przyjąć tylko pacjentów na wymianę. Ktoś wychodzi, bo wyzdrowiał, ktoś na jego miejsce może się położyć. Według jakich reguł przeprowadzić selekcję? Nie wiem. Boję się, że będzie jeszcze gorzej. – Coraz więcej jest historii bez dobrego zakończenia – martwi się Alina Zabdyr. Na przykład to kochające się małżeństwo, oboje w ciężkim stanie. Ona, pielęgniarka, w gorszym, od razu prawie trafiła pod respirator. Mąż pod tlenem na zakaźnym, z każdym dniem zdrowiał. Tak się cieszył, że dostał wypis. Zaczął się pakować, opowiadać, jakie to prezenty żonie po wyjściu ze szpitala kupi. I żona tego samego dnia wyszła. Tylko inaczej. On zamykał już walizkę, gdy dowiedział się, że właśnie umarła. Albo ta historia z chłopakiem, rocznik 1985. Do szpitala przywiózł go samochodem brat, jechali spod Krakowa. – Gdyby spóźnili się o dwadzieścia minut, byłoby już raczej po chłopaku, był na skraju – mówi pielęgniarka Barbara Szewczyk. Leży pod respiratorem od kilku dni. Opiekunka chorych Maria Marcinkiewicz w szpitalu biega z chorymi na długie dystanse, od gabinetu do gabinetu, i czasem czuje się jak mysz w labiryncie Fot.: Bartosz Siedlik – To przykład na to, jak bardzo ten wirus jest przeklęty, nie mamy żadnych algorytmów, które by podpowiedziały, kogo dopadnie. To nieprawda, że dotyka tylko ludzi starszych – irytuje się dr hab. Monika Bociąga-Jasik. – U nas na intensywnej terapii większość teraz to czterdziesto- i pięćdziesięciolatkowie. Wkurzam się, gdy słyszę, że jakiś specjalista medialny, który nigdy nie był na zakaźnym, mówi, że koronawirus to choroba starców. To kompletna bzdura. Na szczęście na zakaźnym w Prokocimiu bywają też przypadki prawie z happy endem.– Przywieziono do nas młodego człowieka, studenta, z dodatnim testem. Okazało się, że wcale nie ma koronawirusa, za to, po serii badań wyszło, że ma białaczkę. Chyba w całkowicie uleczalnym stadium. Prawdopodobnie zakaźniczki z Krakowa uratowały mu życie. Pielęgniarki jak siostry – COVID ma jedną, jedyną zaletę – twierdzą zgodnie specjalistki od chorób zakaźnych. – Zbliżyłyśmy się przez te ostatnie miesiące do siebie niewyobrażalnie, stałyśmy się sobie bliskie jak siostry. Jedna wkłada kombinezon, druga od razu pilnuje, by odpowiednio zapiąć guziki, mocno przykleić taśmę, poprawić gogle. Bo źle dobrane gogle to bolesne uciski, nawet siniaki na twarzy. Czego się boją? – Śmierci się boimy. Tej, którą mamy na co dzień. Do umierania pacjentów wciąż nie jesteśmy się w stanie przyzwyczaić – przyznaje pielęgniarka Barbara Szewczyk. Dlatego czasem boi się nocnych dyżurów. Badań na ten temat nie ma, ale coś w tym jednak jest, że ludzie raczej umierają nocą. A swojej śmierci się boją? – Koronawirusem w naszym szpitalu, już to wiemy, się nie zakazimy – zapewnia pielęgniarka oddziałowa Alina Zabdyr. – Mamy wypracowane procedury, tak uważamy, taki mamy sprzęt i środki ochrony osobistej, że nie ma opcji. Raczej złapiemy coś w sklepie, na targu, w windzie. Jezu, jak ja się boję, że któraś z nas zachoruje. A co się stanie, gdy zachoruje nas więcej? Kto nas zastąpi? Pielęgniarek, które chciałyby przyjść na nasze miejsce, jest jak na lekarstwo. Ostatnio Maria Pyrdziak spytała swoje koleżanki, czy jak złapie „to cholerne świństwo”, przyjmą ją na oddział. Wybrała sobie nawet łóżko przy oknie. Taki ponury żarcik – uśmiecha się. Raczej smutno.

Pielęgniarka w swojej pracy spotyka się z ludzkim cieprpieniem, śmiercią, z traktowaniem na zasadzie 'przynieś, podaj, pozamiataj', z brakiem szacunku ze strony pacjentów i lekarzy. Co do pacjentów, na praktykach studentki nie siedzą w dyżurce, tylko przy pacjentach, bo tam jest Nasze miejsce.

Do szokującej sytuacji doszło 31 grudnia w jednym ze szpitali w Rzymie. Somalijczyk ukradł strój pielęgniarki i próbował zgwałcić 43-letnią kobietę na oddziale położniczym – podaje „La Repubblica”. Do zdarzenia miało dojść po południu 31 grudnia w szpitalu Sant’Eugenio w Rzymie. O skandalicznym incydencie piszą włoskie media, „La Repubblica”. O tym, co wydarzyło się w szpitalu w stolicy Włoch informuje również agencja ANSA. 38-letni Somalijczyk miał się dostać do jednego z pomieszczeń dla pracowników szpitala Sant’Eugenio. Ukradł strój pielęgniarki, a następnie wszedł na oddział położniczy. Później udał się na salę porodową, gdzie przebywała 43-letnia kobieta w ciąży. Z relacji „La Repubblica” wynika, że mężczyzna pytał pacjentkę jak się czuje, usiadł obok niej i zaczął dotykać jej nóg. Kobieta miała zareagować gwałtownie i szybko zorientowała się, że coś jest nie tak. Doszło rzekomo do szarpaniny i 38-latek wtedy rzucił się do ucieczki. Personelowi szpitala udało się go zatrzymać. Na miejsce przyjechała policja. Somalijczyk został aresztowany i oskarżony o próbę gwałtu, przemoc seksualną i kradzież. Nie potrafił wytłumaczyć swojego zachowania. – Tylko Bóg wie, dlaczego to zrobiłem – odparł na pytanie śledczych. Źródło: La Repubblica / ANSA /

Praca pielęgniarki anestezjologicznej w pionie to zazwyczaj ciąg najróżniejszych interwencji. Chodzimy na położnictwo i ginekologię, znieczulać pacjentki do cięć cesarskich i porodów. W międzyczasie znieczulamy pacjentki do krótkich zabiegów ginekologicznych. Pracę w anestezji zaczęłam stosunkowo niedawno, bo 5 lat temu.

Praktyki, zarówno na kierunkach lekarskich, jak i pielęgniarskich, są dla studentów pierwszym kontaktem z prawdziwą medycyną: codziennym obchodem, zabiegami, specyficznym rytmem, według którego żyje każdy oddział. To jednak nie tylko ekscytujący, ale także mocno stresujący czas, pełen wielu wątpliwości. Jak się zachować? Czy pacjenci nie będą mieli nic przeciwko, że zajmuje się nimi ktoś bez doświadczenia? I wreszcie – jak się ubrać na praktyki w szpitalu? Na większość z takich dylematów odpowiedzą pierwsze dni pracy na oddziale. W skompletowaniu stroju pomoże Ci nasz artykuł!Czego dowiesz się z tego wpisu? Jakie ubrania medyczne wybrać na praktyki w szpitalu?Jakie obuwie medyczne jest najwygodniejsze?Na co zwrócić uwagę, wybierając odzież medyczną?W skrócie Wszystkich studentów medycyny i pielęgniarstwa, którzy odbywają praktyki w szpitalach i przychodniach, obowiązuje odpowiedni strój medyczny. Jego rodzaj niekiedy określa regulamin uczelni. Najczęściej studenci wybierają jednak zestaw bluza medyczna + spodnie, który zapewnia wysoką wygodę noszenia i pełną swobodę ruchów. Strój na praktyki w szpitalu – dostosowany do regulaminu uczelni Studenci medycyny po pierwszym roku studiów, w okresie wakacyjnym, na dowolnym oddziale odbywają praktyki z opieki pielęgniarskiej. To pierwsze zderzenie z prawdziwą pracą w szpitalu. W kolejnych latach muszą zaliczyć jeszcze miesięczne wakacyjne praktyki na pogotowiu i w przychodni, na oddziale internistycznym, na intensywnej terapii i pediatrii oraz na ginekologii i chirurgii. Studenci pielęgniarstwa (a właściwie studentki, bo pielęgniarstwo to wciąż zawód zdominowany przez kobiety) mają o wiele więcej okazji do zaznajomienia się z tym, jak wygląda praca w szpitalu – niemal połowa programu kształcenia to zajęcia praktyczne, odbywające się na różnych szpitalnych oddziałach, nie tylko w okresie wakacyjnym, ale też w czasie roku się ubrać na praktykę w szpitalu? Podczas praktyk studenci, zarówno kierunku lekarskiego, jak i pielęgniarskiego, zobowiązani są do noszenia odpowiedniego stroju. Jego rodzaj określa zazwyczaj wewnętrzny regulamin uczelni. W niektórych uniwersytetach czy akademiach opiekunowie praktyk składają zbiorowe zamówienie na komplety odzieży medycznej, identyczne dla wszystkich studentów danego roku czy grupy. Takie jednakowe uniformy mają ułatwiać ich identyfikację na szpitalnych korytarzach. W późniejszych latach, po ukończeniu pierwszego lub drugiego roku studiów, studenci najczęściej już na własną rękę kompletują strój na tylko fartuch! Czasy, w których wybór stroju do pracy w szpitalu ograniczał się do krótszego lub dłuższego fartucha, już na szczęście minęły. Obecnie każdy pracownik służby zdrowia, również ten dopiero uczący się medycznego fachu, może skompletować swój służbowy uniform z wielu rodzajów odzieży. Fasony, kolory, wzory, ozdobniki – możliwości są niemal zestaw: bluza medyczna + spodnie W ostatnich latach zdecydowanie najczęściej wybieranym przez lekarzy i pielęgniarki rodzajem odzieży medycznej jest zestaw bluza + spodnie. Kiedy przymierzysz taki komplet, szybko się przekonasz, z czego wynika jego popularność – jest superwygodny! Obie części tego uniformu zapewniają maksymalną swobodę ruchów i świetnie układają się na bluzy medyczne są delikatnie taliowane, dzięki czemu subtelnie podkreślają atuty kobiecej figury i zazwyczaj urozmaicone niewielkimi, ozdobnymi akcentami, na przykład lamówką w kontrastowym kolorze czy efektownym uniformy medyczne Męskie modele wyróżniają się luźniejszym fasonem. Występują w dwóch typach. Pierwszy, wkładany przez głowę, ma bardziej „sportowy” i swobodniejszy charakter, drugi – elegancki sznyt, którego przejawem jest klasyczny kołnierzyk oraz zapięcie na guziki, zapożyczone z męskiej medyczne dostępne są w wielu różnych kolorach: od tradycyjnej bieli, przez szarości i granaty, aż po tak niebanalne barwy, jak malinowy róż, morska zieleń czy głęboki fiolet. Podobną różnorodność kolorów znajdziesz wśród spodni medycznych. Jeśli Twoja uczelnia (albo szpital, do którego udajesz się na praktyki) nie określa kolorystyki odzieży, jaką powinni nosić studenci, możesz korzystać z całej tej palety barw. Najlepiej wybierz kolor, w którym czujesz się najbardziej swobodnie – pewność siebie z pewnością Ci się przyda!Na co zwrócić uwagę, wybierając odzież medyczną na praktyki w szpitalu? Na wygodę noszenia odzieży medycznej wpływają przede wszystkim dwa czynniki: jej krój oraz materiał, z którego została wykonana. Fason powinien być złotym środkiem między luzem a dopasowaniem – tak skrojone ubrania zapewniają maksymalną swobodę ruchów, która przekłada się na komfort. Zbyt obcisły mundurek może ograniczać mobilność. Zbyt luźny natomiast – zsuwać się i przekręcać. Przymierzając ubrania medyczne, wykonaj więc kilka nieoczywistych ruchów: schyl się, kucnij czy podnieś ręce. Jeśli w czasie tej małej gimnastyki odzież dobrze współpracuje z ciałem, fason i rozmiar (!) są odpowiednio strój na praktyki w szpitalu, zwróć też uwagę na skład materiałowy. Choć na co dzień najczęściej stawiamy na ubrania wykonane z bawełny, ceniąc je za miękkość i przewiewność, w przypadku odzieży medycznej lepiej sprawdzają się mieszanki włókien naturalnych i syntetycznych. Wykonane z nich bluzy, spodnie czy żakiety są jednocześnie przyjemne w dotyku, elastyczne i niezwykle wytrzymałe, co przekłada się nie tylko na wygodę noszenia, ale też dłuższą żywotność wybrać obuwie na praktyki w szpitalu? Obowiązkowym elementem stroju na praktyki w szpitalu są też oczywiście buty. Studenci, zarówno kierunku lekarskiego, jak i pielęgniarskiego, najczęściej wybierają tzw. „clogi”, czyli piankowe półbuty z zabudowaną cholewką, odsłoniętą piętą i paskiem z tyłu zapobiegającym ich zsuwaniu się ze stóp. Największą zaletą obuwia medycznego tego typu jest lekkość i przewiewność. Wybierając konkretny model, zwróć uwagę na to, czy jego podeszwa ma właściwości antypoślizgowe. To ważne, bo wpływa nie tylko na komfort noszenia, ale też na medyczna – strój, który dodaje skrzydeł Odpowiadając o pierwszych praktykach w szpitalu, studenci często podkreślają, jak wielkie znaczenie ma odpowiedni strój. „Służbowy” uniform zmienia naprawdę wiele. Sprawia, że ten, kto go nosi, staje się częścią personelu – nawet jeśli znajduje się dopiero na początku swojej drogi po oficjalny medyczny tytuł – i od razu zyskuje w oczach pacjentów i ich rodzin. Przekłada się to na większą pewność siebie i dodaje otuchy, a wielu studentów utwierdza w tym, że obrali właściwą zawodową na pierwsze praktyki, uzbrój się więc w uśmiech, pozytywne nastawienie, dużą dozę cierpliwości i pokory oraz w… odpowiedni strój! Odzież medyczną najlepszych marek, która będzie Ci wiernie służyć podczas wypełniania pierwszych zawodowych obowiązków, znajdziesz na Strój Przebranie Pielęgniarka Lekarz + Akc. 122-128 . Znajdziesz w 1 sklepie, w cenie od 62,89 zł. Średnia ocena Strój Przebranie Pielęgniarka Lekarz + Akc. 122-128 to 0,0/5 na podstawie 0 opinii użytkowników. Strój Pielęgniarka Różowa Pielęgniarki 116-134Cm. Znajdziesz w 1 sklepie, w cenie od 49,18 zł.

Szpital Strój Pielęgniarki Kostium Lekarza Przebranie Chirurga Jeśli zawsze marzyłeś o pracy w szpitalu i ratowaniu ludzi to ta kategoria jest właśnie dla Ciebie! Chwyć za stetoskop, zapisz listę potencjalnych pacjentów, przygotuj odpowiednie syropy i wskocz na imprezę tanecznym krokiem. Możesz zostać cenionym przez gwiazdy chirurgiem plastycznym, który idealnie powiększy usta i spełni największe marzenia lub pracować na ostrym dyżurze, na który trafiają najciekawsze przypadki. Poczuj się jak Dr. House i rozpoznawaj zagadkowe choroby, lub jak Doogie Chouser zostań najmłodszym lekarzem na świecie. Przeprowadź kilka skomplikowanych operacji, aby ocalić ludzkie życie. Znajdziesz tu przebrania lekarzy i chirurgów dla dzieci oraz dorosłych. Kostiumy pielęgniarek w różnych krojach, kolorach oraz fasonach. Świetnie sprawdzą się podczas szalonego wieczoru panieńskiego, a dzięki wygodnemu materiałowi będą wiernie towarzyszyć aż do białego rana. Posiadamy również przebrania Lekarzy, które idealnie pasują na halooweenowy wieczór i straszne filmowe imprezy.

Strój pielęgniarki bielizna erotyczna. 70 zł. Nowe. Chojna - 17 lipca 2023. Uniwersalny. Strój pielęgniarki kostium przebranie strój r. M. 45 zł. Nowe. Odzież medyczna damska stanowi nieodłączny element pracy w szpitalu, przychodni, prywatnej klinice, gabinecie diagnostycznym, sanatorium, centrum rehabilitacji, laboratorium, spa, salonie fryzjerskim czy zakładzie weterynaryjnym. Jest nieodzowna w przypadku przedstawicieli bardzo wielu profesji medycznych – począwszy od lekarki i rehabilitantki, poprzez pielęgniarkę, a skończywszy na kosmetologu. Ma pozytywny wpływ na odbiór danej specjalistki przez pacjentów i klientów danego miejsca. Jeśli jesteś zawodowo związana z branżą usług medycznych, koniecznie zaopatrz się w kilka kompletów. Z pewnością w codziennej pracy przyda Ci się bluza medyczna z kołnierzykiem zapinana na napy, koszulka zakładana przez głowę, fartuch lekarski czy spodnie. Damska odzież medyczna daje możliwość wybierania spośród różnych elementów stroju – w zależności od tego, czy preferujesz chodzić w sukienkach, czy raczej w bluzce i spodniach. Available Available Available Available Available Available Available Available Available Available Available Available Ubrania medyczne damskie podkreślają rangę wykonywanego zawodu. Pozwalają na łatwe rozpoznanie przez pacjentów tego, kto jest pracownikiem w ośrodku zdrowia. Zwiększają zaufanie do danego specjalisty i sprawiają, że wygląda profesjonalnie. Z perspektywy pracownika ochrony zdrowia damska odzież medyczna zwiększa poczucie tożsamości i pozwala łatwiej wejść w rolę zawodową. Dobrze skrojony i uszyty komplet medyczny damski dodaje pewności siebie i podkreśla zakres osobistych kompetencji danego specjalisty. Przy okazji jest wygodny w użytkowaniu i nie krępuje ruchów. Odpowiednio zaprojektowane fartuchy lekarskie, bluzki czy bluzy medyczne nie odsłaniają zbyt wiele, za to podkreślają talię. Dodają komfortu i prezentują się estetycznie. Ubrania medyczne muszą być szyte z wyjątkowo trwałego materiału, który bez problemu zniesie częste pranie w wysokich temperaturach i mocnych detergentach. Powinien zachować doskonały wygląd nawet po kilku miesiącach noszenia. Absolutnym wymogiem jest to, aby uniform medyczny pozostał sterylnie biały, co świadczy o wysokim poziomie higieny specjalisty i miejsca jego pracy. W ostatnich latach coraz większym powodzeniem cieszy się odzież medyczna kolorowa, na przykład we wzorki piesków, figury geometryczne czy motywy kwiatowe. Nie tylko podkreśla ona urodę, ale też pozwala przełamać dystans dzielący pacjenta i specjalistę. W wielu sytuacjach (na przykład przed ważną operacją) dodaje choremu otuchy i pozwala dostrzec w lekarzu człowieka, nie tylko fachowca. Poza tym kolorowa odzież medyczna doskonale sprawdza się na oddziałach chirurgii i kardiologii dziecięcej, u stomatologa dziecięcego, w dziecięcym centrum rehabilitacji, czy na oddziale neonatologicznym. Pozwala najmłodszym pacjentom pozbyć się strachu i uprzedzeń, które bardzo często wzbudza biały, lekarski kitel. To sprzyja dobrostanowi psychicznemu chorego i ma pozytywny wpływ na przebieg jego leczenia. Skomponuj swój komplet medyczny damski w naszym sklepie! Stroje pielęgniarskie - odzież medyczna dla pielęgniarek Zawody medyczne charakteryzują się specyficznym zapotrzebowaniem na odzież służbową. Stroje pielęgniarskie pozwalają zachować czystość i higienę w kontakcie z pacjentem. Zapewniają szybką rozpoznawalność – nowo przyjęta na oddział osoba od razu wie, czy ma do czynienia z siostrą oddziałową. Odzież medyczna dla pielęgniarek ułatwia wczucie się w rolę zawodową i odcięcie niepotrzebnych emocji, które mogą negatywnie oddziaływać na pacjentów. W ubraniu pielęgniarskim personelowi łatwiej skupić się na zawodowych obowiązkach, których na każdym dyżurze jest niemało. Odzież dla pielęgniarek – różnorodność wzorów i krojów Trendy odzieżowe nie omijają także przedstawicieli zawodów medycznych. Dlatego też pielęgniarki pełniące swoje obowiązki w placówkach ochrony zdrowia – w szpitalach, przychodniach i prywatnych klinikach – mogą cieszyć się kolorowymi, optymistycznymi strojami. Dzięki nim będą czuć się komfortowo i atrakcyjnie również w godzinach pracy. Ponadto odzież medyczna dla pielęgniarek jest tak skrojona, aby nie krępowała ich ruchów, podkreślała talię, jednak nie odsłaniała zbyt wiele. Tym samym każda pielęgniarka będzie czuć się dobrze – niezależnie od tego, czy pełni akurat nocny dyżur w szpitalu, czy przygotowuje pacjentkę do zabiegu liftingu twarzy. Rodzaje zapięć, krojów i fasonów kobiecej odzieży medycznej Wśród pielęgniarek i położnych chętnie wybierane są fartuszki medyczne zapinane na napy lub na guziki, ale też stroje dwuczęściowe, składające się z bluzy i uszytych z tego samego materiału spodni. Jeśli chodzi o skład materiałowy wyrobów przygotowanych z myślą o tej branży, to zazwyczaj spotkać się można z odzieżą, która w 50% składa się z bawełny, a w 50% z poliestru. Takie produkty cieszą się dużą trwałością, wytrzymałością i są łatwe do utrzymania w codziennej czystości. To bardzo ważne, gdy stroju medycznego używa się na co dzień i intensywnie eksploatuje. Za sprawą odpowiednio dobranych tkanin i mocnych szwów zarówno bluzy, spodnie, jak i fartuszki doskonale znoszą pranie – nie tylko w domowej pralce, ale też w szpitalnej pralni. Łatwo można sprać z nich zabrudzenia substancjami medycznymi, ale też płynami ustrojowymi pacjenta. Wszelkie plamy z krwi, potu czy zżółknięcia dają się łatwo wyczyścić. To z kolei przekłada się na wysoki komfort użytkowania stroju i jego nieskazitelną czystość. Kolorowa odzież medyczna dla pielęgniarek – przełam nudne schematy! Coraz częściej personel zatrudniony w placówkach ochrony zdrowia stawia na kolorową odzież medyczną. Dawno minęły czasy, gdy każda pielęgniarka musiała wyglądać identycznie jak koleżanka. Dziś bez problemu dopuszcza się sytuację, w której jedna z kobiet pracuje w spodniach, inna w fartuchu-sukience. Podobna dowolność dotyczy kolorystyki. Nikogo nie szokuje już personel medyczny, ubrany w granatowy, niebieski, różowy czy fioletowy strój. Odejście od bezwzględnej i sterylnej bieli wpływa korzystnie na ocieplenie wizerunku pielęgniarki – osoby non stop będącej blisko pacjenta i jego problemów. Kolorowe, ciepłe w odbiorze stroje pozwalają przełamać pierwsze lody, a zarazem zachować poczucie bycia obsługiwanym przez profesjonalistkę. Wprowadź więcej pozytywnych barw na oddział i do pokoju pielęgniarek. W ten sposób sobie i innym wokół poprawisz nastrój, dodasz energii i siły do działania. Odkryj moc płynącą z koloru! Kolorowe stroje medyczne damskie – bardziej przyjazna atmosfera w pracy Kolorowe fartuszki oraz bluzy z zabawnymi i przyjaznymi nadrukami pozwalają wnieść więcej pozytywnej energii i nadziei chorym pacjentom, często przez wiele miesięcy zamkniętych za murami oddziałów. Barwa, jaką otaczają się na co dzień, obcując z personelem medycznym, może korzystnie wpływać na ich nastrój i nastawienie do świata. Biel w przypadku wielu osób budzi obawy i niezbyt dobre skojarzenia – często przywołując wspomnienia mało przyjemnych lub wręcz bolesnych procedur medycznych. Tymczasem kolorowa odzież medyczna pozwala zerwać z tym prostym schematem i odczarować wizerunek siostry oddziałowej jako osoby zimnej, zdystansowanej i mało empatycznej. Wielobarwne stroje pielęgniarskie stanowią zatem ciekawą alternatywę dla chłodnej i mało twarzowej bieli. Większa swoboda w wybieraniu kolorystyki codziennej odzieży pracowniczej pozwala lepiej wyrazić osobowość i temperament poszczególnych osób zatrudnionych w szpitalu czy w przychodni. Odzież medyczna damska dopasowana do twoich potrzeb Szeroka gama kolorów i fasonów sprzyja idealnemu dopasowaniu elementów stroju do własnych potrzeb, rozmiaru i figury. Dobrze przemyślana konstrukcja nie wywołuje dyskomfortu ani żadnych ograniczeń ruchowych, co w przypadku pielęgniarek (które nierzadko muszą przenosić swoich pacjentów) ma kolosalne znaczenie. W kategorii strojów pielęgniarskich można znaleźć propozycje z krótkim, jak i długim rękawem. Ubrania zaprojektowaną z ogromną dbałością o każdy detal – tak aby gwarantowały poczucie najwyższego możliwego komfortu. Jeśli do tej pory myślałaś, że odzież medyczna może być albo modna, albo wygodna, nie poznałaś jeszcze naszej. Serdecznie zapraszamy do zakupu! Nasz sklep z odzieżą medyczną zaprasza do odwiedzania działu "Promocje". W tym dziale systematycznie pojawiają się atrakcyjne przeceny na: ubrania szpitalne, mundurki pielęgniarskie, ubrania medyczne kolorowe, uniformy medyczne we wzorki i inne.

Blok operacyjny – zasady funkcjonowania i personel Opublikowano: 21:25 Blok operacyjny to jedno z najważniejszych miejsc w szpitalu. Prawidłowe funkcjonowanie bloku operacyjnego jest zależne od przygotowania odpowiedniej kadry medycznej i od organizacji pracy. Ba bloku wszystko jest ważne – rozplanowanie bloku operacyjnego i zastosowanie takich rozwiązań architektonicznych, które będą łączyły wchodzące w jego skład pomieszczenia. Jakie są elementy schematu blokowego?Schematy blokowe – zadaniaInstrumentariuszka – kto to?Jak zostać instrumentariuszką?Instrumentariuszka – jakie wykształcenie?Ile zarabia pielęgniarka na bloku operacyjnym?Ile zarabia pielęgniarka anestezjologiczna?Co należy do obowiązków salowej w szpitalu? Jakie są elementy schematu blokowego? W skład bloku operacyjnego powinny wchodzić następujące elementy: śluza pacjenta; pokój przygotowawczy pacjenta; sala wybudzeń (sala nadzoru poznieczuleniowego); śluzy personelu (damska i męska, w obrębie których wyszczególnione są: strefa brudna, węzeł sanitarny, strefa czysta i strefa przejściowa); myjnia chirurgów; korytarz brudny sal operacyjnych; magazyny; pomieszczenie porządkowe; pomieszczenia personelu (dyżurka nocna, pokój socjalny, pokój kierownika bloku i sekretariat ze stanowiskami do opisu zabiegów operacyjnych); korytarze łączące wszystkie te pomieszczenia. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Bloxin Żel do jamy ustnej w sprayu, 20 ml 25,99 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z Twoim mikrobiomem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Iskial MAX + CZOSNEK, Suplement diety wspierający odporność i układ oddechowy, 120 kapsułek 42,90 zł Odporność Naturell Omega-3 500 mg, 240 kaps. 30,00 zł Schematy blokowe – zadania Blok operacyjny dzieli się na wiele elementów. Pierwszym z nich jest śluza pacjenta. W tym miejscu przez pielęgniarkę anestezjologiczną i lekarza anestezjologa jest przeprowadzana identyfikacja pacjenta i sprawdzenie jego dokumentów. Kolejnym elementem bloku operacyjnego jest pokój przygotowawczy. W nim pacjent jest znieczulany i przygotowywany do zabiegu operacyjnego. Następnie pacjent zostaje przetransportowany do sali operacyjnej. Po skończonym zabiegu operacyjnym pacjent trafia do sali wybudzeń. Taką drogę przechodzi pacjent na bloku operacyjnym. Natomiast personel wchodzi na blok operacyjny przez śluzę personelu. Składa się ona z następujących elementów: ze strefy brudnej; z węzła sanitarnego; ze strefy czystej; ze strefy przejściowej. W strefie brudnej personel przebiera się i przechodzi do strefy przeznaczonej do mycia rąk. W strefie czystej muszą się znajdować następujące elementy: urządzenie dystrybucyjne do ubrań chirurgicznych; wieszaki na buty przeznaczone do użytku w obrębie bloku operacyjnego; półki na maski i czepki chirurgiczne. W dalszej kolejności personel wchodzi na blok operacyjny. Po skończonej operacji przechodzi przez strefę przejściową. Przebiera się, a następnie kieruje się do strefy brudnej. Tam przebiera się w strój obowiązujący w szpitalu, poza blokiem operacyjnym. Instrumentariuszka – kto to? Pielęgniarka instrumentariuszka pracuje na bloku operacyjnym. Jej zadaniem jest sprawowanie wysokospecjalistycznej opieki pielęgniarskiej. Jest ona odpowiedzialna również za prowadzenie dokumentacji medycznej. Dba o prawidłowe i bezpieczne użytkowanie urządzeń medycznych na bloku operacyjnym. Pielęgniarka instrumentariuszka pracuje w trybie zmianowym w systemie zrównoważonym. Jak zostać instrumentariuszką? Instrumentariuszką może zostać pielęgniarka po odpowiednim przeszkoleniu lub po kursie kwalifikacyjnym. Bloki operacyjne dzielą się na wieloprofilowe, czyli ogólne oraz specjalistyczne (wykonujące operacje tylko w wybranym zakresie). W zależności od rodzaju bloku przeszkolenie pielęgniarki instrumentariuszki może trwać od kilku miesięcy do kilku lat. Instrumentariuszka – jakie wykształcenie? Nie ma jednego wykształcenia, które jest przypisane do tego zawodu. Jedynym wyznacznikiem jest to, aby osoba chcąca zostać instrumentariuszką, wcześniej była pielęgniarką. Ile zarabia pielęgniarka na bloku operacyjnym? Średnie zarobki pielęgniarki na bloku operacyjnym w 2022 roku to 4680 zł brutto. Najniższe zarobki to 4190 zł brutto, a najwyższe to 5620 zł brutto. Zarobki zależą od wielkości ośrodka oraz od stażu pracy. Ile zarabia pielęgniarka anestezjologiczna? Pielęgniarka anestezjologiczna zarabia w Polsce średnio 4900 zł brutto. Dla porównania średnie wynagrodzenie pielęgniarek w Niemczech to 8 100 zł brutto do 13 900 zł brutto. W Wielkiej Brytanii jest to od 10 000 zł brutto do nawet 18 900 zł brutto. Co należy do obowiązków salowej w szpitalu? Salowa w szpitalu jest odpowiedzialna za utrzymanie czystości w miejscu pracy. Natomiast na bloku operacyjnym odpowiada za higienę i dezynfekcję urządzeń medycznych, pomieszczeń na terenie sal chorych oraz bloków operacyjnych. Salowa również segreguje i zbiera bieliznę. Przewozi ją do miejsca określonego i utylizuje odpady medyczne. Salowa pełni też funkcje pomocnicze przy obsłudze pacjentów i sprawuje nad nimi opiekę. Źródła: (dostęp: Blok operacyjny – organizacja i funkcjonowanie, pod redakcją Krzysztofa Bieleckiego i Tadeusza Szretera, Abacus Biuro Promocji Medycznej Sp. z Warszawa 2007. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Marlena Kopacz Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy

Kup Strój Lekarz w kategorii Kostiumy dla dziewczynek na Allegro - Najlepsze oferty na największej platformie handlowej. STRÓJ ZESTAW PIELĘGNIARKI AKCESORIA

Chociaż uniformy nie zawsze były znakiem rozpoznawczym kariery pielęgniarki, dziś są synonimem pielęgniarstwa i pracy w środowisku opieki zdrowotnej. Uniformy pielęgniarskie zazwyczaj składają się z koszuli z krótkimi rękawami i spodni ze sznurkiem, które mogą być wykonane w prawie każdym możliwym kolorze i wzorze. Nazwę wzięli od swoich pierwotnych użytkowników, chirurgów, którzy pracowali w warunkach sanitarnych. Jak bardzo zmienił się strój pielęgniarski z białych prasowanych sukienek i białych butów z czepkami, które można zobaczyć na filmach, w ubrania medyczne, które oglądamy dzisiaj? Krótka historia W przeszłości pielęgniarki nosiły uniformy, podczas gdy chirurdzy nosili własne ubrania, co teraz brzmi absurdalnie! Po pandemii grypy hiszpańskiej na początku XX wieku chirurdzy i personel medyczny stali się bardziej świadomi tego, jak rozprzestrzeniają się infekcje i zaczęli nosić maseczki, aby chronić się przed przenoszeniem chorób. W latach czterdziestych XX wieku technika aseptyczna stała się standardem na salach operacyjnych jako sposób zapobiegania rozprzestrzenianiu się infekcji i bakterii. Jako kolor wszystkich ubrań wybrano biel, która podkreśla czystość. Wszelkie zabrudzenia lub plamy natychmiast ujawniłyby się i służyły jako przypomnienie o wypraniu lub zmianie ubrania przed interakcją z innym pacjentem. Chociaż wszystkie patogeny nie plamią białej odzieży, kolor został wybrany jako praktyczne przypomnienie o utrzymaniu czystości. Uniformy odeszły od oślepiającej sterylności bieli po połączeniu białych ścian, białych świateł i całej białej odzieży, która powodowała zmęczenie oczu u wielu chirurgów i personelu szpitalnego. Strój sali operacyjnej przeszedł w latach sześćdziesiątych XX wieku na zieloną paletę kolorów, która zmniejszyła zmęczenie oczu i sprawiła, że plamy stały się mniej widoczne. Zielone uniformy chirurgów stały się standardem w latach 70-tych i zainspirowały wiele projektów dzisiejszych fartuchów. Dzisiejsze stroje pielęgniarskie i uniformu chirurgiczne są własnością szpitala lub są przez niego wynajmowane, dzięki czemu pranie i sterylność są dziecinnie proste. Tkaniny są zaprojektowane tak, aby można je było łatwo czyścić z krwi lub płynów ustrojowych, które an nie trafiają podczas długiej zmiany w szpitalu. Uniformy medyczne wdrażane w latach 70-tych były jednokolorowe, zielone. Chociaż ułatwiało to zamawianie fartuchów, uniemożliwiało rozróżnienie oddziałów i zadań w szpitalu. Fartuchy są obecnie kupowane w wielu różnych kolorach w szpitalach i placówkach opieki zdrowotnej. Następnym razem, gdy będziesz w szpitalu, możesz zobaczyć różne kolory dla osób pracujących na izbie przyjęć, oddziale porodowym lub pediatrii. Inne miejsca używają kolorów lub wzorów, aby rozróżnić role, jakie pełnią wszyscy, niezależnie od tego, czy są to: • pielęgniarki, • fizjoterapeuci, • personel dietetyczny. Niemal każdy, kto pracuje obecnie w placówce służby zdrowia, nosi fartuch, niezależnie od tego, czy pracuje przy psach, czy też przy ludziach! z okien autobusów i tramwajów - opowiada pielęgniarka, która od niedawna pracuje w Szpitalu Grochowskim. Dojeżdża z Siedlec. Zarabia ok. 800 zł, jedną czwartą tego wydaję na bilet miesięczny. - To niewielki zarobek, ale nie chcę siedzieć na bezrobociu. W Siedlcach i okolicy nie ma żadnej.

REKLAMA Ks. Zbigniew Karolak pokazał dziś, jak wygląda jego posługa jako kapelana w szpitalu. Biały kostium, maski, przyłbice, ochraniacze - to codzienny strój lekarzy i pielęgniarek w bielskim szpitalu. Podobnie wygląda też ks. Zbigniew Karolak, kapelan w szpitalu. W takim stroju udziela ostatniej posługi. - Tak wygląda posługa Kapelana! A tak też Pielęgniarki i lekarze są ubrani przez cały dyżur. Pomyślmy o nich - pisze ks. Zbigniew Karolak na swoim profilu na Facebooku. - Ostatnio podczas kwarantanny Kapelana szpitala powiatowego, w ciągu 10 dni było 12 wezwań do Szpitala Covidowego z prośbą o zaopatrzenie i ostatnią posługę dla chorych. Przepisy jednak obowiązują wszystkich, a to oznacza, że podczas kwarantanny ks. Zbigniew Karolak nie mógł wejść do szpitala, nawet w takim stroju. (mb) REKLAMA FacebookInstagram

^{W domu masz małe dzieci lub osobę starszą, poproś Wojewodę z Twojego terenu o wskazanie miejsca odbycia kwarantanny poza domem. Masz takie prawo. Telefon znajdziesz na stronie Zarządzania Kryzysowego właściwego Urzędu Wojewódzkiego. Pamiętaj! W Okręgowych Izbach Pielęgniarek i Położnych istnieje możliwość rozmowy z psychologiem.} Do redakcji portalu Tulskije Nowosti wysłano zdjęcie z szpitala zakaźnego w Tule niedaleko Moskwy. Fotografia od czytelnika przedstawiała typową scenkę - pielęgniarkę rozdzielającą leki pacjentom. Pracownica służby zdrowia z powodu epidemii koronawirusa ubrana była w maseczkę ochroną, specjalne okulary, rękawiczki, kombinezon i... bikini. Strój ochronny bowiem był na tyle przezroczysty, że widoczny był dwuczęściowy kostium kąpielowy opinający atrakcyjną figurę pielęgniarki. Pacjenci jednak nie mieli nic przeciwko. Zdjęcie, jak i jego bohaterka, stało się popularne w Rosji. Pielęgniarka wyjaśniła mediom, że założyła kostium kąpielowy z prozaicznego powodu. W kombinezonie ochronnym jest bowiem bardzo gorąco i założenie bikini miało być choć trochę wygodne. Kobieta nie miała pojęcia, że ten strój jest aż tak przezroczysty i widoczne będzie to, co ma pod nim. Władze szpitala wobec tłumaczeń pielęgniarki zdawały się być niewzruszone i pracownica dostała upomnienie o "nieprzestrzeganiu wymagań dotyczących odzieży medycznej" i tym samym "nieodpowiednim ubraniu w miejscu pracy". Zdaniem niezależnego Sojuszu Lekarzy pretensje do pielęgniarki nie są uzasadnione, bowiem odzież ochronna, sądząc ze zdjęcia, to polietylenowy strój, który nie może być odpowiedniej jakości. - Zwracać uwagę trzeba nie na jej kostium kąpielowy, a na to, że strój nie spełnia norm - powiedziała szefowa Sojuszu Lekarzy Anastazja Wasiljewa. Zwróciła ona uwagę, że stroje chroniące przed zakażeniem nie są przezroczyste i powinny być wykonane z innego materiału niż widoczny na zdjęciu. Zobacz także Koronawirus w Rosji Liczba zakażonych koronawirusem w Rosji wynosi obecnie 308 705. Od początku pandemii w kraju zmarło 2 972 pacjentów z Covid-19. W ciągu ostatniej doby wypisano ze szpitali 9 262 chorych, co również jest najwyższym dotąd wskaźnikiem. Po raz pierwszy liczba wyleczonych przekroczyła dobowy przyrost zakażeń. Ogółem w Rosji wyzdrowiało dotąd 85 392 pacjentów z Covid-19. Pod względem liczby zakażeń nadal prowadzi Moskwa, gdzie koronawirus potwierdzono w ciągu ostatniej doby u 2 699 mieszkańców. Jest to najniższy przyrost zakażeń od końca kwietnia. Ogólny bilans infekcji w stolicy Rosji to ponad 152 tysiące od początku pandemii. W Moskwie od początku epidemii zmarło 1 726 osób. (Źródło: rosyjskie media, PAP) Pielęgniarka założyła maseczkę, a potem... sama trafiła do szpitala U naszych sąsiadów nie ma już koronawirusa? Wracają imprezy masowe

Strój pielęgniarki dla dzieci. Przebierz swoje dziecko za bohatera medycznego! Strój pielęgniarki dla dzieci to bez wątpienia fantastyczny sposób na rozwijanie pasji malucha do pomagania innym i pozwalające na odkrywanie świata medycyny już od najmłodszych lat. Dzięki realistycznemu wyglądowi i wygodzie noszenia, Twoje dziecko poczuje się jak prawdziwa pielęgniarka, gotowa na

Zielony, niebieski, granatowy, a nawet różowy i czerwony to kolory służbowych ubrań, w jakich chodzi personel medyczny w szpitalach w Łodzi. Lekarze i pielęgniarki zakładają kitle w różnych kolorach, odchodząc od tradycyjnych białych fartuchów. Nie ma przepisów, które regulują, jaki kolor ubrań ma obowiązywać w szpitalu. Mogą być dowolnie ustalone w porozumieniu z dyrekcją placówki. - Biały kolor chyba najbardziej kojarzy się ze szpitalem, chorobami i cierpieniem - mówi Monika Michalak, naczelna pielęgniarka szpitala im. Pirogowa. - Pastelowe kolory służbowych ubrań są bardziej energetyzujące, wesołe i przyjazne dla pacjentów. Pozytywnie działają na psychikę chorego, co daje mu pewien komfort oraz dobrze wpływa na jego pobyt w szpitalu i leczenie. Coraz częściej odchodzi się od zielonego koloru ubrań personelu na salach operacyjnych. W szpitalu im. Pirogowa lekarze i pielęgniarki noszą służbowe ubrania w różnych kolorach błękitnym, zielonym, różowym, granatowym, chociaż ciągle króluje biel. Każdy pracownik raz na dwa lata otrzymuje nowy służbowy strój. Kupuje się około 900 kompletów składających się ze spódnicy i żakietu lub spodni i żakietu albo szpitalu im. WAM przy ul. Żeromskiego kolory ubrań personelu medycznego też są różne. W ten sposób pacjenci mogą odróżnić poszczególne oddziały. Na przykład w izbie przyjęć tego szpitala personel nosi czerwone ubrania. Kolor ten niezmiennie kojarzy się z ratownictwem Niektórzy pacjenci na pierwszy rzut oka są trochę zszokowami, że nosimy czerwone koszulki i spodnie - mówi Rafał Szpoton, sanitariusz z izby przyjęć. - Ale odróżniamy się z daleka, co bardzo ułatwia pracę, a chorzy łatwiej nas rozpoznają i od razu wiedzą, do kogo się zwrócić o i lekarze na bloku operacyjnym zakładają zielone stroje, ale dopuszczalne są też niebieskie. W granatowych ubraniach sprzątają salowe. Lekarze zwykle ubrani są na biało, a pielęgniarki mają białe spódnice i kolorowe żakiety, np. różowe, liliowe, zielone, niebieskie, ale też żółte, zakupione prywatnie.

Jyt9JD4.